Zie hier mijn eerste meer recht toe recht aan rijtjes aanplant. Alhoewel, het zijn rechte rijtjes, maar daar houdt het recht toe recht aan karakter ook wel op. Iedere rij is een ander appelras en tussen iedere appelboom staan veelal 2 soorten bessenstruiken die als onderbegroeiing dienen tot de appelboom volgroeid is. Ook staat er nog een smal rijtje met alleen struiken en klimmers (kiwibes).

En om het af te maken dient tussen de twee breedste rijen een kruiper (kruising tussen de bos- en tuinaardbei) als bodembedekker.
Niet veel recht toe recht aan dus, maar zo wordt wel alle ruimte, zowel in de hoogte als in de breedte, optimaal benut.

Hoe het beestje te noemen?
Te netjes voor een voedselbos maar te rommelig voor een boomgaard… Daarbij blijft er met al deze klimmers, kruipers en struiken weinig boom over. Gezien het gros van de aanplant uit struiken bestaat en gezien de traditionele benaming van de door mij gehanteerde boomvorm een struik is, noem ik het gemakshalve maar even de struikengaard.

Telen volgens het oude boekje
Hoewel deze manier van telen met verschillende lagen van begroeiing heel vernieuwend klinkt, is het eigenlijk iets heel traditioneels.
We hebben het dan over de tijd van voor de spuit, en zelfs voor de trekker. Oogsten ging nog met de plukkorf en het rijpad was eerder een looppad, of soms ontbrak deze volledig.

Men was toen zelfs nóg creatiever door de bessen niet in de rij maar tussen de rijen te planten. Waarom gras laten groeien als je er ook iets eetbaars op kunt telen?

Zelfs de tijdelijke teelt van aarbeien (toen nog genaamd aardbeziën) tussen de rijen was gebruikelijk, zoals getoond in bovenstaande prent.

Terug naar vroeger met de middelen van nu
Niets nieuws dus. Wel probeer ik, zoals de begeleidende tekst hierboven al deed vermoeden (te veel) handwerk te voorkomen.
Door het geheel aan struiken, bomen en klimmers aan draad te leiden wordt het oogsten en onderhoud in ieder geval bemakkelijkt. Ook kan ik hierdoor de bomen en struiken zoveel mogelijk in het verlengde van de rij laten groeien, op plaatsen zelfs èèn dimensionaal, zodat je er makkelijker bij kunt met bijvoorbeeld de hoogwerker.

Maar ook aan de onderkant moet er voldoende ruimte zijn voor het vele schoffel- en wiedwerk, wat nu eenmaal komt kijken bij onbespoten fruittelen. Maar ook tijdens het plukken van de bessen moet je niet je hoofd aan een boomtak stoten. Daarom laat ik de boom wat hoger vertakken dan de gemiddelde laagstamboom.
Of dit daadwerkelijk de teelt makkelijker en vooral lichter maakt is nog de vraag. Gelukkig heb ik 2 jaar geleden de eerste 2 rijtjes a 30 meter aangeplant dus zullen we dit snel genoeg ervaren. En mocht het tegenvallen, dan wordt het snel genoeg alsnog een voedselbos ;).